Koty Piotra*PL
Hodowla Kotów Bengalskich

Ciekawostki itp.

WYBÓR PŁCI KOTKA

​​

​

Przyjęło się uważać, że kotki są łagodne, przyjazne i chętnie łaszą się do człowieka. Kocury natomiast uważane są za bardziej zdystansowane. Tymczasem może być zupełnie odwrotnie. Zarówno wśród kocurów, jak i wśród kotek mogą być osobniki bardziej lub mniej przyjazne w stosunku do człowieka. 
Po przeprowadzeniu kastracji lub sterylizacji różnice w charakterze wynikające z płci mogą być w zasadzie niewidoczne, a każdy osobnik ma swój indywidualny charakter i potrzeby. 

Najlepiej porozmawiać z hodowcą, który pomoże wybrać kotka z hodowlii odpowiadającego państwa rodzinie i potrzebom, dzięki temu zyskacie futrzastego przyjaciela na wiele lat.

ALERGIA NA KOTA

​

Często powtarzanym mitem jest to, że niektóre koty mają włosy, a nie sierść, i dlatego nie uczulają. 
Alergia na kota nie jest spowodowana samą sierścią, lecz białkami zawartymi w ślinie, moczu i złuszczonym naskórku zwierzęcia. Te białka mogą unosić się w powietrzu i osadzać na różnych powierzchniach.

Dominującym alergizującym białkiem kota jest Fel d 1 (sekretoglobulina), które odpowiada za nadwrażliwość nawet u 96% uczulonych, produkowany w gruczołach ślinowych, łojowych i okołoodbytowych, więc kot rozprowadza go po włosach podczas toalety. Alergen trafia także w miejsca oznaczone śliną i znajduje się w złuszczonym naskórku. Więcej produkują go samce niż samice, więc łatwiej o uczulenie w domu zamieszkanym przez samca, zwłaszcza niekastrowanego. 

Rzadziej uczulającym alergenem jest Fel d2 – albumina surowicy kota wydzielana z moczem. 

Pozostałe alergeny (od Fel d 3 do Fel d 8), oprócz śliny, znajdują się również w złuszczonym naskórku, moczu i krwi kota.

To, że kot produkuje mniej Fel d1, nie znaczy, że w ogóle tego nie robi. Na razie nie udało się wyhodować mruczka, który by nie uczulał.

Kot „hipoalergiczny” to taki, który produkuje mniej alergenu Fel d1 oraz mniej linieje, co ogranicza ilość złuszczanego naskórka, z którym ten alergen dostaje się do dróg oddechowych człowieka
. 
Wśród ras kotów o takich cechach wymienia się balijskiego, jawajskiego, devon rex, cornish rex, syberyjskiego, bengalskiego, syjamskiego, orientalnego krótkowłosego oraz rosyjskiego niebieskiego.

​​​

Czego nie jeść przy alergii na kota?

​

Objawy nietolerancji towarzyszą przede wszystkim spożywaniu mięsa surowego poddanego krótkotrwałej obróbce termicznej (np. niedogotowanego czy tzw. krwistych steków), mięsa suszonego bądź wędzonego. Objawy raczej nie występują po spożyciu mięsa dobrze ugotowanego czy dobrze upieczonego.

​

Co istotne objawy występują głównie po spożyciu mięsa wieprzowego, u niektórych mogą pojawić się również po zjedzeniu np. wołowiny czy jagnięciny.

​

​

​

FEROMONY

​

Feromony to substancje służące do przekazywania informacji pomiędzy zwierzętami tego samego gatunku. Praktycznie w każdej wydzielinie i wydalinie ciała kota znajdują się feromony, chociaż do tej pory udało się wyodrębnić ich niewiele.

Kot posiada wiele różnych gruczołów uwalniających feromony, a wiele z nich umiejscowionych jest na jego głowie – w okolicy brody, uszu, czoła, policzków i warg. Gruczoły znajdują się również na poduszkach łap, czy też naokoło sutków w przypadku kotek. Feromony znajdują się również w moczu kota.

Feromony nie mają wpływu na organizm kota – służą jedynie do przekazywania wiadomości! Jednocześnie, kocie feromony nie oddziałowują na ludzi ani inne gatunki zwierząt i nie są przez nie wykrywane, są również bezzapachowe.

Syntetyczne feromony dla kota okazują się niezwykle przydatne w procesie socjalizacji zwierzaka w nowym otoczeniu.
Dzięki feromonom w sprayu rozpylanym w domu kot odzyskuje spokój i poczucie stabilności, a także wyzbywa się niepożądanych przez ludzi zachowań. Tego typu preparaty mogą być przydatne w oduczaniu zwierzaka drapania mebli, załatwiania się poza kuwetą oraz nadmiernej wokalizacji.

Działanie feromonów zostało udokumentowane w badaniach, natomiast najlepsze efekty uzyskuje się wówczas, gdy feromonoterapię łączy się z innymi technikami wspomagającymi leczenie problemów behawioralnych. 

W takich przypadkach kocie feromony mogą jedynie łagodzić stres wywołany chorobą, ale problem behawioralny będzie się utrzymywał, ponieważ nie zlikwidujemy jego głównej przyczyny.
 

​

ILE ŻYJE KOT BENGALSKI ?

​

Tak naprawdę średnia długość życia kotów jest trudna do sprecyzowania. To, ile przeżyje dany kot, zależy od jego rasy, genów (chorób genetycznych), odporności organizmu oraz aktywności. Duże znaczenie ma także odpowiednia opieki (szczepień, rodzaju jedzenia, badań profilaktycznych).

Większość kotów Bengalskich (na podstawie rozmów z właścicielami) osiąga wiek 14-18 lat. Niestety zdarzają się osobniki, które obarczone są różnymi chorobami w tym genetycznymi przez co ich żywot może zakończyć się przedwcześnie.
Datego trzeba kupować koty tylko z legalnych, sprawdzonych i polecanych hodowli.

Nie należy bagatelizować szczepień kotów tych wychodzących (zalecamy tylko pod opieką właściciela) i nie wychodzących z domu. Szczepienia mają ochronić go przed chorobami zakaźnymi i wirusami. Wbrew pozorom, nawet jeśli kot jest niewychodzący, to też może się zarazić. Zarazki można przynieść do domu na butach, ubraniach czy rękach. Do tego warto i trzeba wykonywać regularne badania w celu upewnienia się, że w organizmie kota nie rozwija się żadna choroba.

PODRÓŻE Z KOTEM

​

Koty lubią stabilność, przewidywalność i stałe zwyczaje. Tymczasem podróż, zwłaszcza długa, powoduje silny stres. 
Niektóre koty dobrze znoszą długą jazdę samochodem, inne pływają z opiekunami na jachcie, są spokojne i zrelaksowane w transporterze. 
Wymaga to jednak sporego wysiłku włożonego w prawidłową socjalizację kociąt, która zaczyna od ok. dziewiątego tyg. życia, więc sporo zależy od hodowcy. To on zapoznaje kocięta z transporterem i jazdą samochodem. 
Kiedy kocię poczuje się już pewnie w nowym domu i minie u niego pierwszy stres związany ze zmianą miejsca zamieszkania można kontynuować socjalizację. Polega ona na przyzwyczajeniu malucha do szelek i stopniowym odkrywaniu świata. Nic na siłę – aby takie ćwiczenia przyniosły dobry efekt, kotek nie może się bać. Nie można go po prostu wziąć pod pachę i zanieść do parku. Transporter powinien w tym czasie stać w dostępnym dla niego miejscu, a kocię można zabierać w nim na dwór lub do samochodu celem przyzwyczajania do nowego otoczenia. 
Przydatne jest również rozpylanie feromonów F3 w samochodzie lub transporterze, ale nie później niż na 15 min przed umieszczeniem w nim kota lub/i zastosowanie kocimiętki.

KOT SAM W DOMU

Koty przywiązują się do miejsca, a nie do swoich opiekunów - to nieprawda. Podobnie jak u psów, koty mogą cierpieć z powodu lęku separacyjnego i odczuwać frustrację związaną z nieobecnością domowników. Samotność lepiej jednak znosić na własnym terytorium niż w obcym miejscu. 
W przypadku krótkiego wekendowego wyjazdu zostawiamy kotu mokrą karmę w ilości całodniowej porcji i suche oraz większą ilość wody. Pamiętać należy o czystym piasku w kuwecie.
Można też zastosować automatyczny pojemnik na karmę ustawiony na godziny poranne dnia następnego, najlepiej dobrze zchłodzonej w lodówce. Oczywiście suche i wodę.
Jeśli kot źle znosi podróż, a czas naszej nieobecności będzie dłuższy niż dwa dni, to najlepiej zostawić go w domu pod opieką znanej mu osoby z którą będzie mógł się wcześniej zapoznać. Do takiej opieki też trzeba go odpowiednio przygotować – zostawić niespodzianki, zastosować feromony, poinformować opiekuna o porach i dawkach jedzenia, kocich zwyczajach, ulubionych zabawach i kryjówkach.

​

​